Oma Mua. 48 (1388) Kolmaspäivy Serota

Transkriptio

1 Oma Mua K a r j a l a n r a h v a h a n l e h t i 48 (1388) Kolmaspäivy Serota ÔÔ Kiirehtäkkiä suamah karjalazii uudizii! S. 3 Tavan mugah Uuttu Vuottu vaste Oman Muan toimitus varustau midätahto karjalastu uudistu, lahjakse pädijiä ainavoluadustu. Ezitämmö tämän vuvven uudizii! ÔÔ Toive: kirkkahie tapahtumie täynnä elämä Š. 4 Uljana Tikkanen. Šuurella konsertilla Toive-yhtyveh on viettän 35-vuotispäivyäh. Tapahtuman aikana näyttämöllä šai nähä eri vuosien ryhmän tanššijie, laulajie ta šoittajie. ÔÔ Kunnolla luajittu pärevakka keštäy vuosikymmenie Š. 8 Natto Varpuni. Vakka on kaikilla karjalaisilla tuttu esineh. Vakan luatimini on ylen jykie ruato, kumpaseh Aleksandr Čurbanov alko perehtyö vielä luvulla. Villen pipot -ozuttelu-kilbah tuli äijy petroskoilastu. Kilbah työttih 26 šuapkua. Kuva: Ol ga Dubitskaja, Oma Mua Ville Haapasalo sai uvven pipon»»karjalan kanzallizes teatras ilmoitettih, kudai kilbah työnnettylöis šuapkois puuttuu tundietun suomelazen artistan Ville Haapasalon kollektsieh. Tänäpäi Villen pipot -kollektsies on 44 erilastu šuapkua. Sivu 3.

2 2 «Oma Mua» 13. talvikuuta 2017»» tašavalta»»kanšallini arhiiva Kavonnuijen heimolaisien jälkilöillä»»karjalan Kanšallisen arhiivan työkokemuš oli esitetty kanšainväliseššä Kadonneiden sukulaisten jäljillä (Kavonnujen heimolaisien jälkilöillä) -seminarissa. Pivon järještäjinä oltih Šuomen Šukušeurojen Keškušliitto, Karjalaisien Šukuyhteisöjen Liitto šekä Karjalan Kanšallini arhiiva. Karjalan kanšallisen arhiivan ta Šukušeurojen Keškušliiton yhtehisen projektin tarkotukšena on šuaha ihmiset kiinnoštumah oman šuvun ta oman perehen istorijan tutkimisešta. Projektin puittehissa kešäkuušša Petroskoissa oli pietty kanšojenvälini seminari nimeltäh XX vuosišata karjalaisien perehien kohtaloissa. Šen ošallistujat kerrottih omašta šukututkimuš-kokemukšešta šekä karjalaisien perehien traagisista elämänvaiheista XX vuosišualla. Helsinkin seminarissa ahriivan johtaja Olga Žarinova piti pakinua arhiivan ta tutkijien yhteistyöštä, esitti kaikista käytetyimpie fondija šekä kerto šiitä mitein arhiiva valmistuu omah 100-vuotispäiväh, mi pietäh 2018 vuotena, šekä Karjalan tašavallan 100-vuotispäiväh (2020 vuotena). Documenta Carelica -tiijotušportalin dokumentit 1920-luvun karjalaisista pakolaisista herätettih seminarin ošallistujien šuurta kiinnoššušta. Kiinnoššuš šukututkimukšeh on kašvamašša rajan molommin puolin ta šemmoset seminarit ollah hyvänä kenttänä, kumpani yhistäy kaikkie, ken arvoštau omien kantatuattojen ta pienen kotimuan muistuo. Šulakuušša 2018 vuotena Karjalan Kanšallini arhiiva tuaš kuččuu kaikkie halukkahie tapuamisella, missä kertou uušista löyvöistä šukututkimušalalla. Marija Kirillova Tule opaštumah šukututkimušta Karjalan Kanšallini arhiiva järještäy kahen päivän Käytännöllisen šukututkimukšen perušehet -nimisen opaššušseminarin 15. ta 22. talvikuuta ta kuččuu yhtymäh šiih kaikkie, ket on kiinnoššuttu oman šuvun tutkimisešta. Seminarin aikana pietäh luventoja ta käytännön harjotukšie šukututkimušteemalla, šekä yksityisneuvotteluja. Jokahini seminarin ošallistuja šuau oppiainehistuo. Ošallistumini seminarih on makšullista, kakši opaššušpäivyä makšau 1000 rupl ua. Lisyä tietuo telefonissa (Tatjana Aleksejevna Varuhina). Karjala šuomelaisugrilaisen yhteistyön valošša»»šuomelais-ugrilaisien kanšojen yhteistyön kehitykšeštä paistih Karjalan Kanšallisušpolitiikan kollegijan issunnošša. Olga Melentjeva Karjalan tašavalta on hyvin aktiivisešti yhtyn šuomelais-ugrilaiseh yhteistyöh, Karjalan kanšallisuš- ta alovehpolitiikan ministerin ši ja hini Jelena Migunova korošti is sunnošša. Tašavallan šuo melais-ugrilaisie etuštajie toimiu Venäjän šekä kanšojenvälisissä neuvotteluelimissä. Män nyönä vuotena on järješšetty monta šuur ta tapahtumua kuin Kar jalašša šamoin ni šen ulko puolella. Varšinki Karjalan ta Tverin alovehen yhteistyö on piäššyn tänä vuotena uuvvella tašolla. Karjalaiset otettih ošua Tverin karjalaiset: 400 vuotta Tverin mualla -nimiseh kanšainväliseh tieto konferenšših oraškuušša 2017 Lihoslavlissa, a šajekuušša Tverin mualla piettih Karjalan kanšallisen kulttuurin päivät. Tämän yhteistyön tärkienä tapahtumana oli yhteistyöšopimukšen allakirjuttamini Karjalan Aunukšen piirin ta Tverin muan Lihoslavlin piirin välillä. Šopimukšen mukah piirit meinatah kehittyä yhteistyötä kulttuuri-, urheilu- ta matkailualalla. Aunukšen piirihallinnon johtajan Sergei Prokopje- vin šanojen mukah piirit jo on pantu tämä työ rattahilla. Enšimmäisie yhtehisie pitoja on jo järješšetty kuin Aunukšešša šamoin ni Lihoslavlissa. Talvikuun alušša tveriläiset ošallissuttih Pakkaisukkojen kisoih Aunukšešša. Tuon tapahtuman puittehissa oli pietty yhtehini lapšien jalkapallo-ottelu. Monet etnokulttuuriset tapahtumat, šem - moset kuin karjalan kielen kešäkurššit, kanšo jenvälini šuomelaisugrilaisien Suguvastavundu-kyläfestivali, Karjalan šuomelais-ugrilaisen nuorison festivali, on šuatu»»mediakeškuš Periodikan pohjalla Periodika-kuštan tamon toiminnašta 2017 vuotena kerto lai tokšen johtaja Natalja Sinitskaja. Laitokšen toimintatulokšet näytetäh hyviltä. Lehtien painošmiärät on pisytty tašolla ta äšen valtijollista tilaušta korkiemmalla. Kuštantamon omat tulotki verraten 2016 vuoteh on kašvettu 2,5 prosenttie. Rakennukšen ylläpitokulut päinvaštoin vähennyttih šen takie, kun melkein kaikki tyhjät tilat oli annettu vuokralla. Enši vuotena on šuunniteltu noštua palkat kuštantamon ruatajilla nellällä prosentilla. Kuitenki kuštantamon johtajan mieleštä palkka kyšymyš on yhä tärkie ta tarviččou ratkaisuo. Sinitskaja kiänty ministerijön puoleh ehotukšella kehittyä Periodikan toimittajien palkkojen korotuš šuunnitelma. šuurta šuosijuo ta tultu perintehellisiksi. Vuuvvešta 2016 Karjala on yhtyn Venäjän kanšojen kanšallisien kirjallisukšien tukiohjelman toteuttamiseh. Tänä vuotena Moskovašša näki päivänvalon antologija Venäjän kanšojen nykyaikaista kirjallisutta. Runouš, kumpaseh on kovottu Venäjän kanšalliskielillä kirjuttajien runoilijien runoja. Niijen luvušša on Karjalan runoilijienki teokšie, kumpaset kirjutetah karjalan, šuomen ta vepšän kielellä. Enši vuotena tämän ohjelman puittehissa meinatah painua vielä kakši antologijua, kumpasih kuuluu proosateokšie ta lapšien kirjallisutta. Karjalan kanšallisen ta alovehellisen politiikan ministerin Sergei Kisel ovin mieleštä šuomelais-ugrilaisen yhteistyön kehittämisen kannalta tašavallašša on luajittu äijän. Ministeri kuitenki huomautti, jotta venäjänkielisien valtijollisien joukkoviestimien, šamoin kuin ni piirihallintojen pitäis aktiivisemmin tiijottua rahvašta täštä toiminnašta ta mainoštua näitä tapahtumie. Tänä šykyšynä Periodikan rakennukšen enšim mäiseššä kerrokšešša on alotettu remonttityöt. Sinitskajan mukah še on enšimmäini aškel mediakeškukšen pe ruštamiseh. Ideja keškukšen peruštamisešta Pe rio dika-kuštantamon pohjalla on ollun jo pitän aikua hautumašša. Kunnoššetuissa tiloissa meinatah luatie luvento- ta juhlašali šekä kirjašto. Näitä tiloja voit jatkošša käyttyä erilaisien tapuamisien, konferenššien, seminarien šekä kielikurššien pitämiseh. Sergei Kisel ovin mieleštä mediakeškukšen peruštamini on hyvä projekti ta še on šuanun myöntehisie arvoššukšie Moskovan puoleltaki. Ministeri toivo, jotta tämä projekti šuahah toteuttua lähitulevaisuošša. Omii mielii kirjutakkua

3 »»yhteiskundu «Oma Mua» 13. talvikuudu Karjalaisie kuušija lahjakši Donetskin lapšilla Talvikuun enšimmäisenä päivänä 150 kuušta lähettih matkah Donetskin kanšan ta šavaltah. Kuušet viijäh Uuvven Vuuvven pruasniek kakorissukšekši lapšien kašvatuš- ta kou lutušlaitokših. Uuvvenvuuvven kuušien hankkimisen järješti Karjalan luonnonvarojen ta ekologijan ministerijö. Kuušet oli valittu ta hakattu Vilgameččäalovehella. Talvikuun 1. päivänä kuormaautot lähettih viemäh lahjoja ta kuušija Luganskih ta Donetskih. Pitäy šanuo, jotta tämä ei ole enšimmäini aktijo. Vuotena 2015 karjalaisie kuušija vietih Simferopolih ta Sevastopolih, a viime vuotena Donetskin lapšet niise otettih vaštah uuvvenvuuvven pruasniekkua karjalaisien kuušien kera. Kiirehtäkkiä suamah karjalazii uudizii!»»tavan mugah Uuttu Vuottu vaste Oman Muan toimitus varustau midätahto karjalastu uudistu, lahjakse pädijiä ainavoluadustu. Karjalastu kul tuurua kuvis Toinah äijil omis kodikirjastolois oli mostu poštukartočkoin kogomustu, sanommo, Petroskoi-kogomus. Sinne kuului setämä poštukartočku Petroskoin eri kohtien kuvienke. Oman Muan toimittajat piätettih kiännyttiä mennytty aigua da luajittih oman kogomuksen, vaiku sen kartočkat ei olla poštan kauti työnnettävät, a ollah tiijonandajat, hyvin lahjakse pädijät. Oman Muan kehoituksen kannatti Karjalan Sivistysseuru. Kogomuksen nimi on Karjalan heimo, sih kuuluu viizitostu kartočkua, kudamis on tieduo karjalazien kul tuurah nähte. Net ollah kahtel murdehel: livvikse da vienakse. Jogahizes kartočkas on oma aihe: kyly, muinoiskarjalaini puku, Haikol a, karjalazien taloi da toizet. Kogomuksein painosmiäry on 300 palua. Vuitin niilöis annammo Kar- jalan Rahvahan Liiton alaozastoloih. Muite kogomuksii voibi ostua Oman Muan toimitukses. Kogomuksen hindu on 250 rubl ua. Kai suavut dengat mennäh kogomuksen ližäpainokseh. Seinykalenduaru on hyvä lahju Joga vuottu Oman Muan jälgimäzes noumeras on seinykalenduaru tuliekse vuvvekse. Tänävuon kalenduaru rodieu kahtu kerdua suurembi. Niilöile, ket tahtotah kalenduaran bumuagal parembua luaduu, Oma Mua on valmistannuh net erikseh. Hyväl fotobumuagal kalenduaru on kirjavembi da parembi kaččuo. Kalenduaran hindu on 150 rubl ua. Pidäy mainita, ku rahvas ainos kyzytäh karjalankielizii seinykalenduaroi uvvekse vuottu. Ga pienen painosmiärän periä sen hindu rodieu ylen suuri ven ankielizih kalenduaroih verraten. Sih kaččomattah uskommo, Taidoilii: Anastasija Solomešč ku karjalankielizet kalenduarat roitah perindöllizekse lahjakse uuttu vuottu vaste. Missä ennein vanhah karjalaiset elettih? Kalevalatalo-etnokulttuurikeškukšešša jatkuu Uhtuan kesseli -nimini ohjelma. Šiih aktiivisešti ošallissutah 2. päiväkojin kašvatit ta alkeisluokkien opaštujat. Tämänkertani tapuamini oli omissettu Karjalan puurakennuštaijolla. Karjalan puurakennuštaito on omaluatuni ta erikoini. Lapšet šuatih tietyä missä ennein-vanhah elettih muinoset ihmiset ta mitein niijen rakennukšet ajan mittah kehityttih. Šen lisäkši heilä kerrottih šiitä, mitein ta mimmosista ainehista taloja ennein rakennettih, jotta perintehellisissä karjalaisissa taloissa šaman katon alla oltih kuin ihmisien elintilat, šamoin ni talouštilat (tanhuot, liävät, sarajat). Tapuamisen lopušša lapšet luajittih omie taloja pahvista ta mualattih niitä. Kalevalan mua kuččuu yhtymäh XII Kanšojenvälisen Kalevalan mua entofestivalin valmistamistyö on startannun Piiterissä. Etnofestivalista on tullun jokavuotini tapahtuma. Šitä pietäh 2007 vuuvvešta alkuan ta še yhistäy kulttuuri-, tieto- ta šivissyšalan šekä taitehen ihmisie Venäjän Luoteisošašta, Leningradin alovehelta, Karjalašta, Šuomešta ta muista pohjoismaista. Festivalin avajaiset perintehen mukah pietäh Kanšojenvälisen Kalevala-päivän puittehissa Venäjän Muantietehen šeuran piämajašša Piiterissä kevätkuušša Etnofestivalin aikana pietäh šeuruavie kilpailuja: Karjalan muan näköjä ammatillisien ta harraštajavalokuvuajien kilpailu; Kalevala päiväsen mua lapšien luomistyön kilpailu; ETNO-hahmo nuorien disainerien kilpailu; Etnotur matkailualalla toimijien etuštajien kilpailu. Šen lisäkši festivalin puittehissa järješšetäh konferenšši šekä virallisie tapuamisie. Lisyä tietuo festivalin tapahtumista šekä kilpailuašetukšista voit löytyy festivalin virallisilta nettišivuloilta

4 4 «Oma Mua» 13. talvikuuta 2017»» šuomelais-ugrilaiset»»su-uutisie kuin arkipäiväseššä elämäššä, šamoin ni valtijollisella tašolla. Naiset ymmärrettih, jotta Naisen aika Saamelaisista kertoja Gavavuohtan aika -filmi näytetäh ihmisien oikevukšilla omissetušša XXIII Kanšainväliseššä Stalker-festivalissa, mi pietäh Moskovašša talvikuuta. Gavavuohta-käsiteh tarkottau saamelaisen naisen arvuo ta merkityštä. Filmin pohjana on Olemma yheššä -ohjelman materialija. Venäjällä, Šuomešša, Ruočissa ta Norjašša eläjät saamelaiset naiset yhissyttih puoluštamah ta šuojelomah omie oikeukšie hyö voijah luatie oma panoš kanšalaisyhteiskunnan kehittämiseh ta luonnon šuojeluh. Filmin ohjuaja Valeri Kudinov on monen filmifestivalin voittaja. Hiän eläy Murmanskin alovehen Lovozero-kyläššä ta ruatau pihanpuhaštajana. Lukekka kanšaneepossua Luvemma kanšaneepossuakilpailun loppupitoja ta voittajien palkiččomini pietäh Udmurtijan valtijollisen filarmonijan tiloissa. Kilpailun tarkotukšena on kiäntyä kirjašton kävijien huomijo kanšallisen kirjallisuon puoleh ta varšinki kanšaneepossah, kumpani kertou udmurttijen männyöštä, rahvahan perintehistä ta uškomukšista. Tašavallan kirjaštoissa piettyh kilpailun valintavaihieh työnnettih 42 hakemušta. Kilpailun finalih piäsi 20 kilpailijua. Heijän joukošša on koulujen, opistojen ta korkiekoulujen opaštujie. Voittajie valitah kahešša nominatijošša: Paraš alkuperäiskielisen kanšaneepossan lukija ta Paraš kanšaneepossan venäjänkielisen variantin lukija. Kilpailun arvoštelijakuntah kuuluu folklorin ta kielen tutkijie, teatterialan asientuntijie, Udmurtijan tašavallan kanšallisen kirjašton etuštajie. Voittajat šuahah diplomija ta lahjoja. Kotani käyttöh Telegram-ohjelmašša, kumpasen avulla ihmiset työnnetäh toini toisellah teksti-, iänita kuvaviestijä, on otettu käyttöh uuši Kotani (Чумик) -nimini stikkerikokoelma. Šen kekšijänä ta valmistajana on alovehellini Jugran nuoret lehtimiehet -kanšalaisjärještö. Nyt stikkerijä on käytöššä joka sosialiverkošša, ka vain Telegram antau rahvahalla mahollisuon lat ata omie stikkerijä verkkoh ta kertuo niistä toisilla käyttäjillä. Tämä Kotani on meijän lahja Jugran alovehen 87- vuotispäiväkši, järještön johtaja Darja Cumankova šano. Kota on šuomelaisugrilaisien, turkkilaisien ta mongolilaisien kanšojen perintehellini ašunto. Šen piällykšenä käytetäh petrannahkoja, tuohta tai voilokkie. Omii mielii kirjutakkua Toive-yhtyvehen juhlakonsertissa esiinnyttih ryhmän nykyset ta entiset ošanottajat. Kuva: Uljana Tikkanen. Toive: kirkkahie tapahtumie täynnä elämä»»šuurella konsertilla Toive-yhtyveh on viettän 35-vuotispäivyäh. Tapahtuman aikana näyttämöllä šai nähä eri vuosien ryhmän tanššijie, laulajie ta šoittajie. Tätä konserttie hyö valmissettih yheššä. Uljana tikkanen Yhtyvehen istorija alko 35 vuotta takaperin, konša ryhmän peruštaja Genrih Vsevolodovič Turovski tuli Petroskoin yliopiston šuomen kielen laitokšella kuččumah nuorie šäilyttämäh kulttuurie. Še oli ajatuš enšimmäisen ei ammatillisen folkloriryhmän peruštamisešta, missä nuorija opaššettais laulamah ta tanššimah. Tehtävä oli tovellah tärkie. Eero Kähär oli yksi enšimmäisistä yhtyvehen ošanottajista, hiän muistau mitein hänet kučuttih ryhmäh. Pojat ei oltu kovin innoissah šiitä, tytöt ne paremmin šuoššuttih. Hyö halut- tih tanššie, ka pojat ei. Meijän opaššušryhmäššä šilloin oli kahekšan poikua ta meijät kučuttih tietokunnan johtajan Maria Mullosen luokše. Hiän šano, jotta meijän on nyt ošallissuttava ryhmäh ta še on tärkie asie. Kyllä, voit šanuo, jotta emmä myö omalla taholla tullun yhtyveheh, vain kotvasen ajan piäštä monet innoššuttih tanššimisešta ta laulamisešta, Eero muistelou. Eeron kera yheššä tanšši Svetlana Staskoit (Ivanova), hiänki oli Toiven enšimmäiseššä joukošša. Svetlanan šai joukkoh hänen kaveri Svetlana Hanki: Še oli vuosi 1982, miun yštävä kävi ryhmäššä ta kerto kuin mukava ta hauška šielä on. Niin mieki piätin lähtie ta kävin ryhmäššä viisi vuotta, Svetlana kerto. Alušša ryhmän nimi oli ANM ili Petroskoin yliopiston Kanšanmusiikin ryhmä, myöhemmin šillä annettih Toive-nimi. Ihan enšimmäisistä esitykšistä alkuan ryhmä alko näyttyä korkieta ammatillisutta ta taitavutta. Yleisö tykkäsi ta nytki tykkyäy Toiven konserttiloista. Nuoriso kiinnoštu kanšallisešta kulttuurista ta tuo kiinnoššuiš on šäilyn nykypäivihki šuaten. Kaikki, ket harjoteltih ryhmäššä, muissellah ta šanotah, jotta Toiven elämä on täynnä kirkkahie tapahtumie. Toive on miula niin kuin pereh. Šiinä on äijän yštävie. Mie oikein tykkyän šiitä, šentäh myö äijän tanššimma ta laulamma šuomelais-ugrilaisie, karjalaisie, vepšäläisie, saamelaisie ta nyt vieläi marilaisie tanššija ta lauluja, kerto yhtyvehen nykypäivistä šen ošanottaja Jelena Tupikova. Ohjelmiston valmistamini ei ollun helppo asie. Genrih Turovski yheššä šamanmielisien toverien kera käytih karjalaisissa kylissä keryämäššä ta tallentamašša kanšanfolklorie. Šitä esitetäh nytki. Juhlakonsertissa šai kuulla vanhoja hiälauluja, perintehellistä kantelehmusiikkie, nähä kyläpruasniekkojen tanššija. Nuoriso šäilyttäy šitä arvokašta ta merkittävyä perinnehtä ta tuttavuššuttau šiih toisie paikallisissa konserttiloissa ta esityšmatkojen aikana. Toive on esittän šuomelaisugrilaista musiikkie, lauluja ta tanššija ympäri Venäjyä šekä ulkomailla: Šuomešša, Ruočišša, Norjašša, Tanškašša, Puolašša, Irakissa ta Yhyšvalloissa. Toive on monipuolini ryhmä. Šiinä on orkesteri, tanšši- ta laulujoukot. Jokahisella joukolla on oma johtaja. Hyö šiirretäh nuorilla omie tietojah ta taitojah, opaššetah šuvaimah omua muata ta omie lähisie. Tämän šuuren ruavon tulokšena ollah artistojen onnelliset šilmät, heijän kaunehet muhelut ta kaččojien kovat räpytykšet.

5 »»kulttuuri «Oma Mua» 13. talvikuuta Karjalan rahvahalliset ta lapšien mallikollektiivit ilmotettu Karjalan Kulttuuri nimis terijöššä piettih luovan komiisin issunto, mi arvoštelou luovien yhtyvehien toimintua ta vaštuau Karjalan tašavallan rahvahallini omatoimini luomiskollektiivi- šekä Karjalan tašavallan lapšien luomistyön mallikollektiivi -arvojen myöntämiseštä ta tovistamisešta. Komiisi on šuositellun Karjalan Kulttuuriministerijöllä myöntyä Karjalan tašavallan rahvahallini omatoimini luomiskollektiivi -arvot šeuruavilla yhtyvehillä: Kanšanlaulun Otrada -yhtyveh (johtaja Natalja Trudova, Koštamuš); L apačiha-luomisyhtijö (johtaja Valentina Anisimova, Kemi); Kummazet-lauluyht y veh (joh taja Valentina Trofimova, A l avoi ne); Gorenka -kanšan laulu yhtyveh (johtaja Aleksei Konovalov, Melioranivni-pos olka); S amozerje- kanšan lauluyhtyveh (johtaja Olga Vasiljeva, Jessoila). Karjalan tašavallan lapšien luomistyön mallikollektiivi -arvo myönnetäh šeuruavilla kollektiiviloilla: S amozerje- kanšanlauluyhtyveh, Jessoila. kuva otettu vk.com -nettisivuilta Peregudki -kanšanmusiikki yhtyveh (johtaja Violetta Žuko va, Petroskoin musiik kikolledži); Step -tanššiyhtyveh (johtaja Tatjana F odorova, Petroskoi); Tellervo-kuoro (johtaja Irina Belkovskaja, Petroskoi); Fantasija-kuorostudija (johtaja Irina Lobaskina, Petroskoi); Otraduška-folkloriyhtyveh (johtaja Natalja Trudova, Koštamuš); Domik sveta -piirrošstudija (johtaja Oleg Obnosov, Priäžän piiri). Karjalan tašavallan rahvahallini omatoimini luomiskollektiivi -arvot on tovissettu šeuruavilla kollektiiviloilla: Glorija-naiskuoro (johtaja Al bina Huzina, Petroskoi); Tu o m i - f o l k l o r i y h t y v e h (joh taja Raisa Ribakova, Jyškyjärvi); Kruuga-folklori- ta tanšši yhtyveh (johtaja Teressa Lesonen, Jyškyjärvi); Seesjärven kanšankuoron lauluryhmä (johtaja Natalja Kondrojeva, Puatane); Karjalan koivu -kuoro (johtaja Natalja Pettinen, Aunuš). Karjalan tašavallan lapšien luomistyön mallikollektiivi -arvot on tovissettu: Lapšien estradilaulun Severnaja soroka -yhtyveh (johtaja Anna Bol šakova, Belomorsk); Aginbrigada Sorvantsi -luomiskollektiivi (johtaja Jelena Mihailova, Louhi); Rondo-lauluryhmä (johtaja Nadežda Švetsova, Lahenpohja); Roson ka-yhtyveh (johtaja Jelena Silajeva, Šuoju); Zabava-tanššiyhtyveh (johtaja Jekaterina Nalivaiko, Segeža). Luovan komiisin protokolin pohjalla Karjalan Kulttuuriministerijöššä val mis setah käšky arvojen myön tämiseštä ta tovista misešta. Myönnetyt šekä tovissetut arvot ollah voimašša viijen vuuvven aikana. Marija Kirillova Tukie piirien kulttuuritaloilla»»viisitoista kulttuuritaluo Karjalan eri piirilöissä šuahah tukie federalisešta b utžetista. Karjalan kulttuuriministerijö ilmotti kilpailun tulokšet, min mukah kulttuuritaloilla juatah tukirahua federalisešta b utžetista. Lehistötilaisuošša Kulttuuriministerin šijahini Var vara Lebedeva ta Karjalan La kijenhyväkšymiskokoukšen varaspikeri Olga Šmajenik kerrottih šiitä, mit kulttuuritalot tašavallan piirilöissä šuahah lähiaikoina valtijollista tukie. Kilpailuehtojen mukah tukirahua myönnetäh niillä kulttuuritaloilla, mit ollah Karjalan pienissä kaupunkiloissa (väkiluku alla 50 tuhatta) tahi kylissä. Tukirahua käytetäh kulttuurilaitokšien ainehellis-teknisen peruštan kunnoštamiseh ta kehittämiseh. Vuotena 2018 federalisešta b utžetista Karjalan b utžettih on šuunniteltu antua ,8 tuhatta rupl ua tukirahua. Šamalla rahotuš alovehellisešta b utžetistä on 6% (782, 02 tuhatta rupl ua). Kilpailuh oli työnnetty 61 hakemušta. Kilpailijista oli valittu 15 kulttuurilaitošta: tukirahua šuahah kulttuuritalot tašavallan Kalevalan, Kontupohjan, Kemin, Lahenpohjan, Louhen, Karhumäjen, Mujejärven, Onegarannan, Priäžän ta Sortavalan piirilöissä. Šuurin oša näistä kulttuurilaitokšista meinuau käyttyä šuatuja tukirahoja remonttih. Yksitoista kulttuuritaluo oli lähetetty omat hakemukšet juuri näih tarpehih. Kulttuuritalojen ainehellisteknisen peruštan kunnoštamini antau kulttuurilaitokšilla mahollisuon luuvva paremmat olot kuin paikallisien šamoin ni vierailijien artistojen ta yhtyvehien esiintymistä varoin. Karjalan kulttuuriministerijö ta kulttuuritalot šolmitah šopimukšet tukirahojen myöntä miseštä enši vuuvven ke vätkuušša. Ta jo šulakuušta 2018 alkuan rahoja ruvetah šiirtämäh laitokšien tilillä. Tatjana Torvinen Omii mielii kirjutakkua Šuurin oša kulttuurilaitokšista meinuau käyttyä tukirahua remonttih.kuvašša: Kentjärven kulttuuritalo.

6 6 «Oma Mua» 13. talvikuudu 2017»» paikannimet Amerikas on oma Kalevala Sen tiijustimmo Amerikkah käynnyön meijän kolleegan Tatjana Berdaševan kauti. Meile se on olluh kummalline uudine. Mennyön vuozisuan allus paremban elaijan ečos Amerikkah muuttanuot suomelazet pandih moizen nimen pos olkale Kalevala-eeposan čottah. Amerikkalaine Kalevala elähteleh Minnesotaštuatas Pohjas-Amerkan luodehel. Nygöi se on pieni kohtaine sie eläy kolmensuan hengen mail. Loittoine Kalevala on Dulut-paikkukunnan čotas. Statistiekkutiedoloin mugah kolmas vuitti sen eläjii ollah Skandinaaviespäi tulluot valgiet rahvas. Kummallizes Kalevalas enämbi kolmiekymmendy protsentua ollah suomelazet, sidä paiči on nemčua, norjalastu, pol akkua. Elänemmögo sissäh konzu Karjalan da Amerikan Kalevalat roijah ystävyspaikat? Natalja Antonova Vepsskaja-piha rodieu Piiterisgi Ol ga Dubitskaja Piiterin Paikannimistökomissien istundol oli piätetty andua Piiterin Juntolovo-mikropiirin kahtele nimettömäle pihale nimet Vepsskaja-piha da Säberskii-kujo. Tämän kehittäjänny on Piiterin eläi Kirill F odorov. Pidäy sanuo, ku Vepsskajapihat jo ollah Voulogdan alovehel Ošta-kyläs, Simanovo-kyläs, Leningruadan alovehel Tihvinlinnas da Petroskois. ymbäri Muailmua Paiči Vepsskoidu-pihua, ollah olemasgi Karel skaja-, Petrozavodskaja- da Finskaja-pihat. Karel skaja-pihoi on kui Karjalas Sortavalas, Kostamukses, Kondupohjas, Segežas, Suojärves, Läskeläs, mugai Ven an toizis linnois Arhangel skas, Krasnoduaras, Voronežas, Viborgas, Ivanovo-linnas. Ongi olemas Karel skii-prospektu Petroskois, Ivanovon alovehen Kinešmas. Karel skii-kujo on Piiteris, Karel skii-ajotien näemmö Leningruadan alovehen Sel ezn ovo-linnan kartal, Moskovasgi on oma karjalaine kohtu Karel skii-kävelykujo. Suomen Outokummus, Jovensuus, Varkaukses, Nurmekses, Kuopios, Pieksämäes da Haminas on Karjalankatu. Ven an Omskas on Karelo-Finskaja-piha. Finskaja-pihoi on olemas mo- Frantsien La Rochelle -linnu on Petroskoin velleslinnu. Sie on pieni lagevo, kuduan nimi on Place Petrozavodsk. nis kohtis: Leningruadan alovehen F odorovskoje-kyläs da Alakyläs, Samaras, Roždestvenokyläs Istran okrugas, Moskovan alovehen Horlovos, Volgogruadas, Samaran alovehen Nikitinkas da Ukrainas, Dnepropetrovskan alovehen Krivoi Rog -linnas. Piiteris on Finskii-kujo, Petroskois da Kostamukses Finskii-ajotie. Dagestanan Mahačkalan linnas on kai nelli Finskii-ajotiedu enzimäine, toine, kolmas da nelläs. Ven an kartas on mostugi eländykohtua, kudamile on pandu nimet Petroskoin kunnivokse Petrozavodskoje-pos olku Kaliningruadan alovehes da Leningruadan alovehes on huutoru Petrozavodskii Šl uz. On olemasgi pihua nimenke Petrozavodskaja Arhangel skas, Voulogdas, Voronežas, Viborgas, Kalinigruadas, Kemerovos, Moskovas, Nižnii Novgorodas, Novokuznetskas, Novosibirskas, Permis, Prokopjevskas, Samaras, Piiteris, Sočis, Sizranis, Siktivkaras, Ufas, Čitas, S as stroi- da Rostov-na-Donu -linnois. Karjalan tazavallas samannimizet pihat ollah Kondupohjas, Karhumäis, Priäžäs, Pindušin da Meliorativnoin kylis. Ven an ulgopuolelgi voibi puuttuo moizih kohtih, kudualoin nimes on Petroskoi Suomen Varkaukses on Petroskoinkatu, Germuanien Neubrandenburgas on Petrosawodsker Straße. Petrozavodskaja-piha on Ukrainan Dnepras, Donetskas, Har kovas, Armenien Vagaršapatas, Kazahstuanan Alma-Ata -linnas. Ivanovos on kolme Petrozavodskaja-pihua. Petrozavodskii-kujo on Kemerovos, Kemerovon alovehen Anžero-Sudženskas, Rostovan alovehen Gukovos, Kondupohjas. Petrozavodskoje-šosse on Kondupohjas, Suojärves, Petroskois, Piiteris, Ust -Ižoras. Frantsien La Rochelle -linnas suau kävellä Petroskoin lagevuo myöte, kudai frantsien kielel on Place Petrozavodsk. Toinah on muudugi meijän korvah hyvin kuulujua kohtua, ga ylen loittozet net ollah. Omii mielii kirjutakkua

7 »»lähtin minä Läkköiläh Kosalma kylä vahnal vezitiel «Oma Mua» 13. talvikuudu Kosalma on ylen čoma karjalaine kylä kolmenkymmenen kilometrin piäs Petroskois pohjazehpäi. Kyläh Petroskoin linnaspäi mašinal piäzet puoles čuasus. Kahten järven Kendjärven da Ukšjärven välizel kannaksel olii kylä on houkutelluh turistoi, taidokuvailijoi, kirjuttajii. Ol ga Ogneva Tiä elettih kuulužu ven alaine kielentutkii Filipp Fortunatov, Karjalan rahvahankirjuttajat Jaakko Rugojev da Dmitrii Gusarov, taidokuvailii Veniamin Popov. Kosalma on kuulužu huogavundukohtu. Tiä vähilleh puolisadua vuottu ruadau turistukeskus. Nygöi kyläs enimytteh eletäh omis kezämökkilöis linnalazet, erähät heis jiähäh kyläh talveksegi. Moizii on Karjalan TV:n toimittai Reino Rugojev. Olemmo elänyh Kosalmes 1960-vuozien lopus algajen, konzu minun tuatto abuniekoinke nosti tänne kezäkoin. Sen valmistuttuu kezät-talvet elimmö täs, välil kävähtelimmökseh linnah. Silloi Kosalmes eli vie äijy rahvastu. Monil oli lehmy. Käimmö erähien buaboloin luo ostamah maiduo. Heis vähimikse kaksi paistih karjala kse. Tuatto heijän kel pagizi suomekse, hyö vastattih karjalakse. Ellendettih toine tostu hyvin. Se oli 1970-vuozil. Jällespäi, kazvahuu, tiijustin, ku tämä on vahnu lyydiläine eländymua, ku tiä eläjät rahvas ollah lyydiläzet. Pahakse mieldy, tiä jo ei löv vy lyydikse pagizijua rahvastu, paiči yhty susiedumiesty. Ga tiä, Kosalmes, on lyydiläzien jälgelästy, sanelou Rugojev. Kendjärvi lyydiläine nimi Hos vahnu lyydiläine eländymua on tävvelleh ven avunnuh, karjalastu jälgie paikannimistöh on jiännyh hos kui äijy. Rugojevan kodi seizou očin Kendjärveh päi. Kendjärvi on Karjalan kuulužimii da kaunehimii järvilöi. Se on aiga kaidu, ga pitky 25 kilometrii. Kendäjärvel on 180 suardu. Ottanemmo paginakse Kendjärven nimen, ga se on lyydiläine nimi Kendärvi, sellittäy Reino Rugojev. Kend libo kent on tazaine hiekkupaikku. Toinah nimen pohjannu on vahnu itämerensuomelaine sana kenttä, yhtyy paginah nimistöntutkii, filolougientiijon doktoru Irma Mullonen. Kenttä on avvonaine, tazaine luonnon kohtu, kuivu nurmikko. Mil Kendjärven rannal tämä nurmikko on olluh? Vikse kustahto sie, kus rodih kylä. Se olis voinnuh olla järven pohjazel rannal, kunne rodih suuri Kendjärven pogostu, vahnu da tärgei eländypaikku. Moine nurmikko voinnus olla Kosalmengi lähäl, täshäi yhtyy kaksi järvie Kendärvi da Ukšdärvi. Sit on vahnu vezitie. Sežo ylen tärgei kohtu. Mi koskou ven ankielisty vastinehtu Končezero, ga se minun mieles on tostu alguperiä. Sen pohjannu on ven alaine sana konets (loppu). Vahnois 1500-luvun dokumentois tädä järvie sanotah Končeozero. Tämän järven suvirannal olijua kyliä, kuduan nimi karjalakse on Čuppu, Čupunkylä, nämmis dokumentois lövvämmö nimel derevn a na Kontse ozere. Täs on kiännös karjalazes čuppusanas. Čuppu on konets. Toinah nenga on roinnuhes tämä nimi. Se ei ole oigei vastineh Kendjärven nimele. Toinah tämä nimi on roinnuh myöhembi, konzu tämä randu rubei ven avumah da konzu luajittih muatie. Sildy gu tämä kylä on ihan tiepieles. Koski+salmi=... Kerran 1500-vuozien verokirjois mainitah Šuojun čuppuu, voisgo sit Kosalma olla yhty igiä Čupun kylänke? Vanhois dokumentois Kosalmes mainitah jo 1700-luvul. Kohtu on toven kaunis. Täs paikas Ukšjärven da Kenttijärven väline kannas kaidenou sadah metrissäh da sit burhuau kaunis koski, Reino Rugojev ozuttau meile kahten järven yhtyndykohtan da kosken. Aigoinah täl koskel oli Varlaamo-Hutinskoin manasterin vezimelliččy. Tämän kosken kauti da 1800-luvul viettih valuraudua Kendjärven valurauduzavodas Petrovskoih zavodah Petroskoile. Tädä tiedy pitkin suari Pedri Suuri Tsarevičien da Kosalmen kylän kauti ajeli Ven an enzimäzeh sanatourieh Martsial nije vodi -kohtah. Kui sain tiediä, Suuren Ižänmuallizen voinan aigua Kosalmes oli suomelazien diversantujoukkoloin tugikohtu. Ukšjärvele laskiettihes Suomen armien vezilendokonehet. Enne voinua da sen jällesgi viel matkuajat viettih tämän kannaksen kauti venehii da sit piästih ielleh Kivačule. Tämän kohtan mugah Kosalman kylä on suannuh oman nimengi. Sellittäy Reino Rugojev: Kylän nimi on roinnuhes kahtes sanas koski da salmi, kudaman rannal kylä on sijoitannuhes. Ga sit k-kirjain da s- kirjain kavottih iäre täs sanas da Koskisalmes tuli Kosalmi libo Kossalmi libo ven akse Kosalma. Kosalmen kyläs nygöigi eläy lyydiläzien jälgelästy. Kuvat: Reino Rugojev. Tämä salmi yhtistäy kaksi järvie Kendjärven da Ukšjärven. Ukšjärvi Uksijärvi? Ukšjärvi on pienembi Kendjärvie. Suardugi tiä on vai nellitostu. Ga Ukšjärven päivännouzurandu on Jevruopan pitkin kallivorandu. Ongo Ukšjärven nimi sežo karjalazien annettu? Voi olla, Uksjärvi on roinnuhes sežo kahtes sanas, sanou Reino Rugojev. Yksi variantu on uks uksi, sendäh gu Ukšjärvi on rouno gu uksi Kendjärvespäi valujale viele Suurlahten kauti Šuojuh da sit Iänisjärveh. Libo toine variantu sanas uuksu libo jogi, sendäh gu tädä koskie voi nimittiä joveksegi. Irma Mullozen mugah täl nimel on vaigiembi istourii: Ukšdärvi on ylen tärgei järvi vezitiel, mi matkai pohjozes Kendjärven kauti Ukšdärveh da siepäi lyhyön Ukšitsa-nimizen joven kauti Šuojuh. On mainittavu, ku 1500-luvun dokumentois tämä Ukšezero-järvi on kerran mainittu nimel Vohtozero. Mi panou ajattelemah, ku tämä Ukš on toinah roinnuhes vahnembas formas Uht. Sendäh gu Vohta on Uht. Ukšjärvi Matkujärvi Vuvven 1563 Iänisjärven viijendeksen verokirjas on mainittu kylä Vohtojärvel. Irma Mullozen mugah se vois olla nygöine Kosalma. Ku se ollou muga, ga sit Kosalmal on enämbi nelliäsadua viittykymmendy vuottu. Ga sellitämmö loppussah Ukšjärvi-Uhtajärvi-nimen. Irma Mullonen sellittäy sen täh luaduh: Tälle löydyy vastinehtu rannan toizis nimis. Sendäh gu tiä paikannimistös luhta on lukša, kohta kokša. Tämä vihjuau sih, ku karjalazuon mugah samal taval kui lahtes rodih lakši, Uhtajärves luajittih Ukšajärvi. Uhta, tarkembah sanojen, uhti-sana on lähtenyh vahnas suomelas-ugrilazes sanas, kudai merkičči taivaldu, muatiedy. Moine taival, taibaleh on juuri Ukšjärvel, se taibaleh ylitti pitkän da kaijan niemen, kudai työndyy Ukšjärven suvirannalpäi järveh. Niemen piduhus on seiččei kilometrii. Tämän periä rahvas ei sovvettu venehil niemes ymbäri, ga käytettih taibalehtu, viettih sit kohtas venehet niemes poikki, lyhendettih matkua. Nygöi sit on Matkačinimine kohtu. Sen pohjannu on sana matka da matkan alguperäine merkičys on juuri tämä vahnu taival. Toizin sanojen, sama ajatus on kui karjalastu alguperiä olijas Matkači-nimes, matkač, matkačču da vahnembas, ollougo se saamelastu alguperiä olii Uhtjärven nimi, kuduas sit jällespäi tuli Ukšijärvi. Se on Matkajärvi. Tuhanzii vuozii virduau vezi Kendjärves Ukšjärveh salmen kauti. Ei sua tiediä, kedä on matkannuh vezitielöi myöte Kosalman kauti. Niis ennevahnallizis matkuniekois meile jiädih paikoin nimet. Toiči jygiehköh sellitettävät, ga ylen armahat da omat.

8 8 «Oma Mua» 13. talvikuuta 2017»» neroniemi»»istorija On mierošša mieštä, kyläššä kirveštä Ennein kuin lähemmä puuta kuatamah, pitäy šuaha kirveš. Hietajärvellä oli käytöššä viijen lajin kirvehie, šelitti Ranta-Miikkula ili Miikkula Huovinen. Oli vanhanaikaini kuili, uuvvempi nakkapiä, kumpasen piäššä oli kohuoma, šiitä oli ohut, ka levieteräni, šuurišilmäni Venyähen šilmä, oli viärävarši, kumpasella šeinie veššettih ta šalmokirveš, kumpasella pyöriekši čup pu veš šettih. Kuilinimityš esiintyy Kuivajärvellä ta Hietajärvellä, ka esimerkiksi Venehjärvellä ta Vuokkiniemeššä ša manmoini kirveš on vik ki. Nakkapiä ta šalmokirveš ollah luajalti Vienašša käytettyjä nimitykšie. Mimmoni kirveš oli nakkapiä? kyšy Pertti Virtaranta Mari Kyyröseltä. Nakkapiä oli nämä nykyset kirvehet, kun on še nakka šiinä hamarašša, vaštasi Mari, Šalmokirveš on šemmoni kuin potakkakuokka. Šiinä oli terä kuin kuokalla. Šillä šalmoja veššettih. Kun oli šemmoset ennein ne Venyähen šalmot, še kun oli šemmoni pyvälletty vain ne šalmot. Yrjö Aittavaaran vielä elyässäh kotipuoleššah Čirkka-Kemissä oli šielä käytöššä nellän lajin kirvehie: tapparat, levieteräset, välläšilmäset, niin kuin Šuomešša lihakirvehet (višših hiukan pienemmät); Azikaizen kirvehet, kumpasie linnun-, kalan-, petrannahan- ta lehmännahan vetäjät tuotih peitočči Šuomešta joškuš 1890-luvulla. Kaupoissa niitä ei voitu pityä, šentäh kun niissä oli šuomelaini leima. Ne ei oltu niin leviet kuin tapparat. Asikaisen kirvehie käytettih tukinkuatošša ta halonhakkuušša, no ei rakennukšella, missä tappara oli parempi; Norjan kirvehet oltih mainijot rakennukšella. Ken vain šellasen šai, piti šitä tapparua parempana; Nappipiät ollah šamoja kuin Kontokin ta Vuokkiniemen šeutujen nakkapiät. Niitä tuotih rajan yli Šuomešta. (Ainehisto otettu Vienan kansa muistelee -kirjašta) Omii mielii kirjutakkua Aleksandr Čurbanov on luatin pärevakkoja jo 1980-luvulta alkuan. Kunnolla luajittu pärevakka keštäy vuosikymmenie»»vakka on kaikilla karjalaisilla tuttu esineh. Vakan kera voit käyvä šieneh tai marjah. Vakašša voit kantua halkuo, vuatteita tahi šäilyttyä ruokua. Vakka voit olla korttierin korissukšena. Natto Varpuni Vakan luatimini on ylen jykie ruato, kumpaseh Aleksandr Čurbanov alko perehtyö vielä luvulla. Mie luajin pärevakkoja, muasteri kerto. Enšin pitäy käyvä mečäššä ta löytyä šopiva mänty. Toičči koko päivän häilyn mečäššä puun ečošša. Mänty, kumpani kašvau mäjellä tahi avonaisella paikalla, ei paššua. Šen pitäy kašvua šuolla tahi pimiehköššä paikašša, šilloin šiinä on vähempi pihkua ta vuosirenkahat ollah lähempi toini toistah. Männyn pitäy olla šuora eikä viäntynyt. Mie koputan puuta ta kuuntelen, mimmoni iäni tulou. Još kuuluu šemmoni ontto iäni, še merkiččöy, jotta puun šiämeššä on tyhjyä. Tämmöni puu paššuau pärieh hyvin. Konša puu on löyvetty, pitäy šuaha lupa šen šahuamiseh. Kun kaikki paperit on šuatu, tuaš mänen meččäh. Aleksandr Čurbanov tunnistau, jotta vakkojen luatimisešša kaikista vaikein työ on pärie n hankinta. Muasteri kuatau puun, šahuau šen metrinpitusiksi pölkkylöiksi ta šiinä, paikan piällä pilkkou ne pölkyt pieniksi haloiksi. Šiitä kantau ne autoh ta viey kotih. Materialie voit hankkie kuin kešällä, šamoin ni talvella. Miehellä oli muutoma opaštuja, kumpasie hiän otti mukah puun eččoh. No tämän mukavan meččäretken jälken muasteri ei ole enyä opaštujieh nähnyn. Uuvven vuuvven uattona työtä muasterilla riittäy. Monet tilatah vakkoja uuvvenvuuvven lahjakši. Kuvat: Natto Varpuni Konša rahvaš nähäh, kuin poikkoseh mie luajin vakkoja kyläpruasniekkojen aikana, ni višših ajatellah, jotta tämä on ylen helppo homma. Ka ihmiset ei tiijetä kuin pitälti keštäy iče varuššuštyö, konša hankin pärettä ta hiki piäššä kannan niitä mečäštä. Nyt miula ei ole enyä opaštujie. Ka kun löytynöy šemmoni mieš, ken kiinnoštuu tähä elonkeinoh, niin hyvällä mielin opaššan ta kerron kaikki tämän työn šalaisuon. Aleksandr Čurbanov kiitollisuolla ta hyväntahtoisuolla muistelou omua opaštajuah Vasili Makarovič Petrovie ta šen muamuo, kumpani niise luati pärevakkoja. Naini ruato sovhosissa. Šovan jälkeh ei ollun mitänä šäilytyš- ta kuletušašteita. Ei ollun miehiekänä. Naiset luajittih vakkoja ta kannettih niissä potakkua tai heinyä. Hänen mammalla kiät oltih ylen kipiet, muistelou Aleksandr Čurbanov, kačohan miun käsie. Šormija kivistäy, šormiluut puhallutah. Ka miehän olen mieš! Keššän vielä. Muasteri luatiu noin tuhat vakkua vuuvvešša, myöy niitä jarmankoilla ta pruasniekoissa Petroskoissa ta kylissä šekä internetin kautti. Monieš kerta Aleksandr oli käynyn vakkojeh kera Moskovahki, VDNH-jarmankalla. Pärevakka ei ole halpa tavara. Ka kuitenki ne, ket šuvaijah ta šuojellah luontuo ta tykätäh ekologijan näkökulmašta hyövyllisie tavaroita, ne ei saleija rahua vakan oštamiseh. Muovišanko makšau šata rupl ua, a pärevakka tuhat rupl ua, muasteri jatkau. Onnakko šanko keštäy vain yhen kešän, a vakka voit olla käytöššä kymmenie vuosie. Miula on šuuri pärevakka, kumpaista mie olen käyttän jo kolmekymmentä vuotta. Še vain ajan mittah tummeni, ka kuitenki pätöy käytettäväkši vielä monekši vuuvvekši. Šiinä ei ole mitänä vikua. Še ei ole lahon, varši on paikallah, pohja on luja. Tämän vakan kera mie käyn šieneššä. Aleksandr Čurbanov on pensijalla ta iče järještäy oman työpäivän ta oman ruavon. Mieš tykkyäy kalaštamisešta. Talvella hiän käyt kalalla kahičči netälissä. Vakkoja hiän luatiu oman korttierin tiloissa Petroskoissa. Mečäštä tuotuo materialie pitäy autotallissa. Nyt ruatuo miehellä on tulošša on Uuvven vuuvven pruasniekat. Vakkoja oššetah lahjoiksi. Muas terin apuna ollah naini ta tytär, hyö mainoššetah vakkoja internetis sä, vaššatah oštajien kyšymykših, juatah vakkojen kuvie. Pärevakkojen luatimini on vanha elinkeino, kumpani tähä päiväh šuatenki on jiänyn ajankohtasekši. Aleksandr Čurbanov näki konehella luajittuja pä revakkoja ta ammattimiehenä ollešša šano oman piätökšen hutrat!

9 »»kul tuuru Ville Haapasalo sai uvven pipon «Oma Mua» 13. talvikuudu »»Villen pipot -kilbu ilmoitettih oraskuus. Se on omistettu Suomen iččenäžyön 100-vuozipäiväle da Karjalan tazavallan Kanzallizen teatran 85-vuozipäiväle. Kilvan alguhpanijoinnu ollah Karjal-Suomi -seuru, Kanzalline teatru da Suomi-Ven a -seuru.»»kilbu»»ville Haapasalo Ol ga Dubitskaja Kevätkuus vuvvennu 2014 suomelazet Yle- da Aitomediajoukot pandih allun Villen pipo* -kilvale. Ville Haapasalo on tundiettu suomelaine akt ouru, kudai ainos pidäy šuapkua piäs. Villen kollektsies on 44 šuapkua. Kollektsien omistajannu on Suomi-Ven a seuru. Kollektsiedu voibi kaččuo Kanzallizes teatras. Villen pipot -kilbah yhtyi 12 Karjalan eläjiä, Suomelas-ugrilazen školan neroniekoin joukko da vie yksi šuapkaine on tulluh poštan kauti Tambov-linnaspäi. Kaikkiedah kilbah oli työtty 26 šuapkastu. Kilvan arvostajat etnogruafien, kanzallizien ruuttien spetsialistat, taidoilijat da Muasteriloin gil dien ezittäjät vallittih parahat šuapkat kolmen nominatsien mugah. Nominatsies Perindölöi säilyttäjen parahakse rodih nuorin kilbuniekku Art om Agejev. Linnan stiil u, luadijan stiil u -nominatsies voitti Natalja Kuz mina. Veres kače -nominatsies voitti šuapkaine, Tytöt oman ohjuajan Natalja Okunevanke Suomelas-ugrilazes školaspäi roittihes Villen pipot -kilvan voittajinnu. Kuva: Ol ga Dubitskaja, Oma Mua kuduan luajittih Suomelas-ugrilazen školan opastujat. Tämä šuapkaine rodih Villen pipot -kilvan piälimäzekse voittajakse. Šuapku on luajittu kokl uškoil segatehniekäs. Šuapkas ollah Suomen lipun valgei da sinine värit da Karjalan tazavallan värit ruskei, sinine da vihandu. Tytöt annettih omale šuapkale nimen Karjalaspäi suvaičuksenke. Tämä šuapkaine rodieu jo nelläskymmenes viijes Villen pipot -kollektsies. Pidäy sanuo, ku kilbah työt- ÎÎ Ville Juhana Haapasalo on roinnuhes 28. tuhukuudu, vuvvennu 1972 Suomen Hollolah. ÎÎ Školan jälles piäzi opastumah Ven an valdivon lavataidoloin instituuttah. ÎÎ Ven al Haapasalo on tundiettu enämbäl, migu Suomes. ÎÎ Monet nähtih händy fil mois Mečästyksen kanzallizii eričyksii, Kalastuksen kanzallizii eričyksii, Kägöi, Rakkahus suures linnas. ÎÎ Täkse aigua Ville oli akt ourannu 34 fil mas. ÎÎ Ville Haapasalo oli vedäjänny Ven an TV:n ohjelmois Piädorogu da Kunnivon minuuttu. ÎÎ Vuvvennu 2013 Ville avai oman restoruanan Suomen Lappeenranta-linnah, kuduan nimi on Ville s Mayak. tih eriluadustu šuapkua bumuagas da puus luajittuu, villas da kangahas kuvottuu. * Pipo (suom.) šuapkaine. TalviUkon arbaituksii»»tavan mugah Karjalan Kanzalline muzei valmisti pruazniekkuozuttelun Uuttu Vuottu vaste. Mulloi ozuttelu oli omistettu Pakkazele, a tänävuon TalviUkole.»»ozuttelu Ol ga Dubitskaja Tänävuon TalviUkko yhtes oman Lumikki-bunukan kel tuli Čalnaspäi Petroskoih arbaittelemah omii arbaituksii. TalviUkon arbaitukset -ozuttelun enzimäzinny gostinnu oldih Petroskoin Suomelas-ugrilazen Lönnrotan nimizen školan 2Akluasan opastujat da net, ket yhtyttih arbaituksien kilbah. Kanzallizen muzein sydämeh TalviUkko da Lumikki puututtih kamin-päčin kauti. Talvi- Ukko ei tulluh lapsilluo tyhjin käzin, häi toi n amuu. Jogahine lapsi tahtoi sanella TalviUkole runon. Sit lapset pajatettih Ukole pajon suomen kielel da lähtiettih kaččomah fotokuvii, kudualoil oli kirjutettu arbaitus, a vastavus pidi arvata kuvua myöte. Mainičemmo erähii arbaituksii Lellykki levol, pitky Semoi pellol; Aida alla, vemmel piällä; Jalatta juoksee. On tietty dielo, ku karjalazet arbaitukset ollah ylen jygiet. Net, kudualoile ei lykystännyh löydiä kuvis arbaituksien vastavuksii, voijah kaččuo niilöi erähäs kuvas, kuduas ollah kai vastavukset. Ga kuva se ei ole tavalline, arbaituksien vastavuksii suau lugie vaiku tiedovoitun zirkalon avul, kudaman ozutteluh toi iče TalviUkko. Paiči arbaituksii, ozuttelus suau kaččuo, kui TalviUkko eläy omas kois, kui vastuau lapsien kirjazih, kui Lumikki kävelyttäy haski-koirii, mittuzet žiivatat ollah TalviUkon koin liäväs. Kaččuo ozutteluu da oppie omua vägie arbuajannu suau Karjalan tazavallan Kanzallizes muzeis vuvven 2018 tuhukuun 4. päivässäh. TalviUkko sanou lapsile, ku hänele kirjutettu kirjaine pidäy panna jiäškuapan pakkasvakkazeh. Vaste sit TalviUkko suau sen.kuva: Ol ga Dubitskaja, Oma Mua.

10 10 «Oma Mua» 13. talvikuudu 2017»» eloksenratas Mibo vedäy kauppuamistu? Uuzi Vuozi jo terväh tulou. A nygöi on Uvven Vuvven pruazniekan pidoloin korporatiivoin aigu. Kaikin tahtotah luadie oma korporatiivu erinomazeh tabah. Marju Nikitina ruadau Onego-firmas jo ammui. Onego on kauppuamizen firmu. Sinne kerävyi hyvien ruadajien joukko. Joga vuottu ruadajat yhtes pietäh pruazniekkua Uuttu Vuottu vaste. Marjugi suvaiččou pidiä iluo. Marjan sugu on Koležmaspäi. Died oi, Timofei Pakulin, oli Pohjazen Zor a -kolhouzan enzimäzenny johtajannu Koležmas, jällespäi ruadoi Ministersvas kalankazvatusozaston piälimäzen sijahizennu Petroskois. Voinua enne Koležma oli vahnin kylä Vienan meren rannal. Pakulinan perehes oli yheksä lastu. Kylänevvoston seinäle azetettih mustolaudaine Pakulinan Timofeile. Died oi oli kalan tiedäjänny, ga Maša-bunukku ei syönnyh kalua nikonzu, ei kestänyh kalan duuhuu niyhty! Muite Marju on paras dovariššu kalastamizes, hänenke voibi ylen hyvin kalua pyydiä! Kala menöy Marijkale! sanoi hänen Jurii-ukko. Nygöi Marju leskestäy, ukko meni vedeh kalastajes. Iče Marju on ven alaine, ga karjalan kieleh on mieldy nyh jo lapsusaijas. Konzu Maša oli lapsennu, häi suvaičči kuunnelta karjalan ruadivuo. Enne ruadivonohjelmua oli vähä, tyttö kuundeli uudizii aigah. Häi ei ellendännyh kieldy, ga diktoran iäni ozuttihes ylen meloudizekse. Sanatgi Sanoo Petroskoi, kello on viisitosta viisitosta, kuuluttih kumman tabah. Hänen t outa, Tatjana Maurina-Abramova, pajatti Kan- Timofei Pakulin oli Koležmas kylän vardoiččijoi. Marju Nikitina harjaittau omii ruadodovariššoi pidämäh pruazniekkoi karjalazeh tabah. deleh-folklouruansamblis da Aino-joukos, pieni Marju tunnusti t outan iändy ruadivuo myöte. Kerran Tatjana-t outa tuli gostih Marjan kodih oman dovarišanke Aino-joukospäi. Oli kevät, ikkunat oldih avvoi. Naizet pajatettih karjalakse, heijän heliet iänet muga čomasti kuuluttih, ga Maša mieldyi karjalan kieleh. Tatjana-t outa on ylen čoma naine, ga ylen aijoi jäi leskekse. Hänen ukon veneh uppoi Oniegah lähäl matkannuon Kometan matkustajien nähten. Laivu meni siiriči, pellastusvenehty rinnal ei olluh. Suuri järvi eroitti nuoren miehen da Aino-joukon pajattajan naizen. Tatjana Abramova ei heittänyh pajatandua, hänen iäni rodih vie kaunehembakse. Mennyt vuon Marju Nikitina opastui karjalan kielen kursiloil. Nygöi minä voin ruadua diktorannu ruadivos, luvut tiijän hyvin, enämbi viittytostu! nagrau naine. Tatjana-t outa jo ei pajata ammui. Nygöi pajattau Marju, hänen armahat pajot ollah Ruskei neičyt da Myllärit-joukon Petroskoi. Nämmä pajot Marju pajatti tänävuon Uvven Vuvven korporatiivas. Naine pidi illačun karjalazeh tabah: pani piäle rahvahallizet ruutat, varusti karjalan sananpolvie, saneli Vieristänakkah nähte. Myö ammui emmo pidänyh nengostu iluo! sanottih kolleegat. Hyö kižattih kruugah, buite puututtih karjalazeh kyläh Synnynmuanaigua. Mibo vedäy kauppuamistu? Reklamu, tiettäväine, da vie hyvä ruadajien joukko. Se rodih vie lujembi karjalazen kul tuuruan hyvyös. Natalja Gromova Internettua internuatan stualiči Vieljärven kyläs Ruisniemen n okal eläjät Antonovan molodoit mollembat ollah piäl kaheksankymmenen. Miikuližändy on toizen luokan invaliidu, Klavdija-emändy repressiniekan jälgeiäine. Ruattih ijän kaiken meččiä, žiivattua, peldoloi... Internettua hyö sanotah internuatakse, čuvvokse libo vie karuloin telmändä kse. Se samaine tuli heijän taloih kuuzi vuottu tagaperin. Antonovien pariskundu käyttäy sidä sentämän verran kuus paistes loitton eläjien tyttärien da bunukoinke. Nähtäkseh ilmizin puuttuu harvah. Ollah hyväs mieles: pagizet kodvan omienke dai buito yhtes olit. Miikul da Klavdija eletäh kahtei ei muga ammui kohendetus talois ylen čomas kohtas»»muhahtai Ruisniemel järvirandazes. Omat kävväh puaksuh. Lapset autettih vahnembii remontudielolois. Puutui vaihtua mualaučat, ikkunat, levo da koin piällystykset. Pertih tullah vilu da lämmin vezi, käymälkohtu on sydämes. Eliä olisbo nygöi tela, ga vahnus käis pidäy. Älä varua kurjuttu, älägo köyhytty, varua vai vahnuttu, sanotah hyö. Šallun Anni Tozi olii kerdu täs perehes: Buaboi tulou tuhandenke bunukalluo, kudai istuu tiedokonehen tyves. Ole vellin moine hyvä, linnah tulduu pane minun telefončotal tuhat rubl ua. Hyvä. Anna tänne. Hedi panen. Buaboi andau bunukan kädeh tuhanden. No, buaboi, dielo on pietty. Maksoin internetan kauti. Jengat ollah jo čotal. Soita vai kylläl. Buaboi kaččelou tiedokonehtu kaikis puolis, oppiu käzilgi sidä kosketella: Kukastu kummua! Ga en voi nikui pon ah puuttuo, kudamah internuatan koloh sinä olet sen minun tuhačun tungenuh? Antonovien Miikulal da Klavdijal kezäl roitah eliä yhtes kuuzikymmen vuottu. Vahnan karjalazen koin uuzi nägö. Kodi oli nostettu vie Ruokosken kyläh vuvvel Se on tuodu Vieljärvele 70-vuozil, konzu Ruokoskeh salvattih škola da laukku.

11 »»šanašuari «Oma Mua» 13. talvikuuta Solovetskin pos olka, 2006 Aleksandr Volkov Starikku On starikku yksinäh kois. Muailmal toine on muodo, Ved nuorembi tälleh ei vois, No käsköy vai järvi da luodo: Havaiču päiväizen pastol, Jumalal poklonua luaji, Kažistu pihaizel laske, Zavari vägeviä čuajuu. Onget dai verkot vie kuuttih, Aldoizil malittuu sano. Suat konzu ongitus buitin, Kalaizet komšaizeh pane. Mökkizeh omah kos puutut, Ollet hot kuivu vai märgy, Rokkastu keitä, vai uuttu, Kažizel annagi särgii. Marija Vorožeikina Lentokoneh Vihmat loputtih, linnut lennettih šuveh, vielä eklein puna-kultasena šeisonut meččä muuttu muššakši, puut heitettih lehet. Lumi peitti šuaren. Ympärillä oli valkienah ta hyvin hil l aista. Tuli talvi. Ainuona yhteytenä mantereheh nyt oli vain lentokoneh. Aikataulun mukah šen piti lentyä kolme kertua netälissä, no tavallah šiä on niin paha, jotta lentokoneh ei piäše käymäh moneh päiväh. Šitä vuotetah, vuotetah, vuotetah... Kakšikolme kertua päiväššä rahvaš toivoššah käyväh tai ajellah tiijuštamašša lentokonehašemalla. Šen pikkaraini puurakennuš šeisou kiitoratan ta valkien hilsentynyön časoun an välillä heti pos olkan takana. Ka lentokonehta ei kuulu, lunta vain tulou lisyä. Še lentäy ei vain ylähyätä, ka joka puolelta ta äšen alahuata. Toičči tuntuu, jotta harmuat ta muššat pilvet, tuuli, lumi ta niijen šynnyttämät myrškyt ollah ikuhisie. Ne vallatah koko muajilma eikä lentokoneh tule enyä konšana. Ihmeh tapahtuu juštih šilloin, konša šitä et vuota vouse. Mistä lienöy spuutiutunut päiväsen viärä šäje tunkeutuu lumiverhon läpi. Še luitau aitoja myöten, kompaštuu časoun an šeinäh, koko pos olkan yli lentäy lahteh päin ta hajuou tuhanšin välähykšin talojen ikkunoissa. Pilvet ei olla enyä muššat ta harmuat, ne muututah ruškienšinisiksi ta persikanvärisiksi ta yhtäkkie niijen takuata šilmäh isköy taivahan läpitunkeva šinivihreyš. Šen tauštalla ikäh kuin ruajumuan teatterilavaššukšet hil l aseh šeilatah valko-kultaset pöhrisköt pilvet. Pos olka yhtäkkie muuttuu. Valopylvähät taivahalta riennetäh lumešta loistajalla mualla. Äšen puiset kupolit ta rissit loissetah kuparin värie, a paharaiskojen ičeluatimien antennijen rautalankat muissutetah simfonijaorkesterin šoittimien parahie hopeita kielijä. Vain loittona, meren ulapašta törröttäjien šuarikannikkojen yllä rippuu vielä kauhievärini lyijynharmua pilvivoima, mi šylköy alaš lumivieryjä. Hyvä šiä on ašettun! A še merkiččöy, jotta tunnin tahi puolentoista tunnin piäštä šuarella kuuluu läheštyjä mouttorihumina. Alušta še on hil l ani, šiitä yhä voimistuu ta kohta jo voit erottua propellien vihellykšenki. Ajan piäštä nuo iänet yhytäh tavattomah jyminäh melkein ihan katon yllä, mi panou helisömäh pahoin ašetetut aštiet. Šiitä še vielä kerran lujašti mörähtäy pos olkan laijalla ta šamašša hyvilläh hillenöy. UAZ-autot ta mouttorikelkat poikkoseh ajellah ieš-tuaš lumisie katuja myöten. Hil l aseh, ičetuntosešti keltasie kylkijä heiluttaen musejon PAZ-bušši ajau lentokoneheh päin. A vielä tunnin piäštä tuaš kuuluu matala bassopörinä, mi muuttuu korkiemmakši ikäh kuin šuuri kimaleh pöräjäis mečän laijalla. Šiitä lentokoneh vielä ponnistau voimieh ta pörinä voimistuu, še kuuluu aina lujemmašti ta kohta jo koko taivaš hurisou ta helisöy. Mouttorin jyminä täyttäy ilman ta koko tilan. Šinini taivaš ta valkie lumi ikäh kuin humistais yheššä lentokonehen kera. Nyt jo näkyy, kun lentokoneh luitau kiitoratua myöten. Ei, še jo lentäy kattojen tašolla. Ei, nyt še on jo ylempänä kattoja Konšanih tut kimušmatan lopušša tulou še päivä iloni ta šurullini vuotettu ta šamalla vuottamatoin, ylen tärkie päivä, konša tämä kummahko koneh ruškeine šiipineh noštau meijät Šuaren yllä ta viey loitoš manterehella, kotihis. Ta jo šiämeššä ollešša myö kuulemma tuon šyväintä ahistajan jyminän ta viimeseh kertah lentokonehen pieneštä šamakašta ikkunašta niämmä Šuaren korkeuvelta. Myö niämmä šen lumipeitošša šeisojat mečät, uinonnuot järvet, äkkie vilahtanuot pos olkan pikkaraiset šuojuamattomat talot, pavon valkien hoikkasen linjan, harmuan ualtosen meripinnan. Ka še tapahtuu myöhemmin. Šiihi šuaten on vielä aikua. Ei ole vielä šelvä, konša še tapahtuu A nyt myö šeisomma ta kačomma, kun pieni ruškie lentokoneh hil l akkaisešti noušou ilmah, luatiu jiähyväiskierrokšen ympäri Šuarta ta ottau šuunnan mantereheh päin. Vielä vähäni ta še jo lentäy meren yllä. A kotvasen ajan piäštä šitä ei nävy ollenkana ta šen iäni häviey äkkie noušijašša tuulešša. Pakšut pilvet tuaš vejetäh taivaš umpeh. Spektakli loppu. Kiänti: Natto Varpuni Omii mielii kirjutakkua Zinaida Dubinina Kačot, jo tulemas ildu, Ei pie ni tuohuksen tuldu. Päiväine kadovuu niemes, Huogavut parembi pimies. Vuottua voit mieleh kui tulis Čomembi kaikkii da paras, Puaksuh näit kudamua unis, Ijäkse jiännyh on rakas. Enne häi pruazniekkua oli, Viinastu buitti on juodu, Aigu ei kiändäi hot molei Asfal tua mual on dai suodu, Kyläs on lammas dai kozua, Eläjes olihäi lykkyy, Ruavos dai perehes ozua, Taivasgi raistu ved lykkiy. Olihäi druugua ystäviä Vuozilois väheni heidy, Erähät mustetah hyviä, Toizet ei musteta teidy. Pardah vai kyynäldy tippuu. Sinuu jo hyllättih kai. Starikku! Pyzy da ripu, Ripu täl mual yksikai! Omas ven ankielizes runospäi kiändi livvikse Aleksandr Volkov Talvi tuli Kai on luonnos kohtalleh, kai on omal aijal. Vuotit vai et vuottanuh, kačo, talvi algoi. Lumi levoloil dai muas. Kus on kezän jället. Varoi lendäy ikkunas harakale jälles. Pienet čiučoilinduzet rahvahalluo tullah. Kačahtai vai ikkunah, galdaril jo ollah. Nygöi luonnos eläjil tuli vaigei aigu. Heile voijah avvuttua ristikanzat vaigu. Linduzile avvuta jygiel talviaijal Muruu, jyviä ripoita. Muga oli ainos Konzu meile lämmäzet kevätpäivät tullah Pajozienke linduzet meijän rinnal ollah.

12 12 «Oma Mua» 13. talvikuudu 2017 ARBUA Mužikku meččäh astuu, nenä taivastu viilöy. (stoikku olgupiäl)»»joudoaigu»»mitä? Konša? Missä?»»Lebopäivy-kilbah»»Hyvittelyt Karjalan Kanzalline muzei. TalviUkon arbaitukset-ozuttelu Ozuttelus TalviUkko rubeiu arbaittamah karjalazii arbaituksii. Net ollah vahnat, vaigiet Vaiku tarku gost u sanou oigiet vastavukset. ÎÎ Adressi: Leninan lagevo, 1 ÎÎ Telefon: Petroskoin ozutteluzualu. Sampuo eččijes -ozuttelu ÎÎ Adressi: Petroskoi, Leninan piha, 26. ÎÎ Telefon: Kaččokkua kanzalliskielisty Omin silmin -programmua nellänpiän, 14. talvikuudu, 9.00 aigua Rossija-Karelija -kanualal. Juondajannu Ol ga Ogneva Ô Ô Tolkun pagin. Petroskoin valdivonuniversitietan suomelas-ugrilazen ozaston 70-vuozipäiväkse. Itämerensuomelazien kielien opastamizes sanelou professoru, filolougientiijon doktoru Irma Mullonen. Juondajannu Jevgenija Fofanova. Suomen kielel. Ô Ô Valentin da Valentina. Luadinuh Marija Filatova. Vepsän kielel. Ô Ô Kotosalla. Tuohuksenalustu omin käzin. Vepsän kielel. Ô Ô Kansallisen kasvot. Eila Hidman da Leo Närjä. Karjalan Kanzallizen teatran 85-vuozipäiväkse. Suomen kielel. Programmois on ven ankieline tekstukiännös. Talvipohodal. Suvaičen matkustua da lugie kniigoi Terveh teile! Minä olen Alina Loginova. Minä opastun Veškelyksen školas 7. kluasas. Joudoaijal minä suvaičen matkustua, luven kniigoi, opastun tansimah, olen yhtes omien dovarišoin kel. Kilbah minä työnnän Olemmo Kuldazet Minä olen Kat a Matsko, elän Veškelykses da opastun 7. kluasas. Minul ei ole äijiä joudavua aigua, ku enin aigua opastun. Sih kaččomattah minä ehtin kävvä tansikerhoh, pajatan pajoloi karjalan da ven an kielel. Vie suvaičen matkustua. Tänävuon myö Kuldaine-joukol kävyimmö Suomeh Nurmeksen linnah. Kilbah työnnän kaksi fotokuvua Suomespäi. kolme fotokuvua: yhtes kuvas ezityn yhtes dovarišoinke Anuksen pruazniekal, toizes kuvas meijän 7. kluasan opastujat da heijän vahnembat olemmo talvipohodal, kolmandes kuvas olen Moskovas. Kuldazet-joukko Nurmekses. 18. talvikuuta pruasnuiččou šyntymäpäivyä miän hyvä tovarissa, karjalaini kyykkäri, Kyykkäliiton revisori Igor Ablouhov. Onnittelemma Igorie pruasniekalla, toivotamma lykkyö ta lujua tervehyttä. Arvoššamma hänen panoštah kyykän kehittämiseh. Anna Igorin käsi pisyy lujana ta šilmä terävänä! KT:n Kyykkäliitto Onnittelemma kalevalalaista Maksim Koval ovua šyntymäpäivällä. Tovotamma tervehyttä, onnie ta šopuo pereheššä šekä mäneššyštä ruavošša. Kollegat Muhahtai * * * Osta! Osta! Ole hyvä! Sergei Nikolajevič, minähäi sanoin jo, ku ičeväil piäzen tutkindos läbi! Olgah, anna hos konjakkua lahjakse!»»siänennustus Petroskoi Anuksenlinnu Priäžy Koštamuš Kalevala Louhi yö päivy yö päivy yö päivy yö päivy yö päivy yö päivy 14 / / / / / / / Peruštajat: Oma Mua Karjalan rahvahan lehti Peruššettu kešäkuušša 1990 Karjalan tašavallan Lakijenhyväkšymiskokouš, Karjalan tašavallan hallituš, Karjalan Rahvahan Liitto ta kuštantamo Periodika Piätoimittaja Ol ga Aleksejevna Melentjeva Julkaisijan ta toimitukšen ošoite: Titovinkatu 3, Petroskoi, Karjalan tašavalta ÎÎ Tel: (814-2) , ÎÎ omamua@mail.ru Internet: ÎÎ 48 (1388) 13. talvikuuta 2017 Julkaisija: Karjalan tašavallan autonomini laitoš Periodika-kuštantamo ÎÎ Painettu valmehešta originali-maketista 4+4-kirjapainošša, , Petroskoi, Lesnoiprospekti, 51 ÎÎ Lehen on rekisteröinyn Yhteyšalan, tiijotuštehnologijien ta joukkoviestimien Federatiivisen tarkissušvirašton KT:n toimisto ÎÎ Rekisterinumero ПИ ТУ Indeksi ÎÎ Allakirjutettava aikataulun mukah klo ÎÎ Allakirjutettu painettavakši klo ÎÎ Painoš 500 ÎÎ Tilauš 1906 ÎÎ Hinta 30 rpl Redizaini Fenomen-mediajoukko (Piiteri) On otettu: